Baterie kwasowo-ołowiowe to najstarszy istniejący typ akumulatora do użytku komercyjnego, a został wynaleziony w 1859 roku.
Jak do tej pory nadal nie mamy opłacalnych alternatyw do użytkowania dla samochodów, wózków inwalidzkich, skuterów, wózków golfowych i systemów UPS. Akumulator kwasowo-ołowiowy zachował udział w rynku w zastosowaniach, w których nowsze chemikalia do akumulatorów byłyby po prostu zbyt drogie. Baterie kwasowo-ołowiowe nie nadają się do szybkiego ładowania. Typowy czas ładowania takich akumulatorów wynosi od 8 do 16 godzin. Okresowe ładowanie w pełni nasycone jest niezbędne, aby zapobiec zasiarczeniu, a akumulator należy zawsze przechowywać w stanie naładowanym. Pozostawienie akumulatora w stanie rozładowanym powoduje zasiarczenie i ponowne naładowanie może nie być możliwe. Znalezienie idealnego limitu napięcia ładowania jest kluczowe. Wysokie napięcie, powyżej 2,40 V na ogniwo, zapewnia dobrą wydajność akumulatora, ale skraca jego żywotność z powodu korozji siatki na płycie dodatniej. Niska granica napięcia podlega zasiarczeniu na płycie ujemnej. Pozostawienie akumulatora na ładowaniu podtrzymującym przez dłuższy czas nie powoduje uszkodzeń. 
Pełne rozładowanie powoduje dodatkowe obciążenie, a każdy cykl ładowania obniża żywotność akumulatora.
Ta charakterystyka zużycia dotyczy w różnym stopniu również innych chemii akumulatorów. Aby uniknąć obciążania akumulatora w wyniku powtarzającego się głębokiego rozładowania, zaleca się użycie większej baterii. Baterie kwasowo-ołowiowe, akumulatory agm, są niedrogie, ale koszty operacyjne mogą być wyższe niż w przypadku systemu na bazie niklu, jeśli wymagane są powtarzalne pełne cykle. Żywotność akumulatora kwasowo-ołowiowego można częściowo zmierzyć na podstawie grubości płyt dodatnich. Im grubsze płytki, tym dłuższa będzie żywotność. Podczas ładowania i rozładowywania ołów na płytach jest stopniowo degradowany, a osad opada na dno. Waga baterii jest dobrym wskaźnikiem zawartości ołowiu i przewidywanej żywotności.